Als therapeut loop je het risico dat je denkt te weten wat goed is voor een cliënt. Soms zou het best wel eens kunnen dat je een goed idee of oplossing weet. Maar wat weet je dan eigenlijk? Je denkt te weten wat goed voor jezelf zou zijn als jij in die situatie zou zitten.
Maar zit een cliënt daar nou echt op te wachten? Naar mijn idee niet.
Mijn rol is om de cliënt te begeleiden in het hervinden van wat goed is voor de hem of haar. En mijn uitdaging is om mijn goed bedoelde ‘weten’ voor me te houden.
In het begeleidingsproces kan ik spiegelen, uitdagen, confronteren, en teruggeven hoe het op mij over komt. Mijn rol is om de cliënt te ondersteunen in het hervinden van zijn/haar weg, en hem/haar niet afhankelijk te maken van mij als therapeut.
Vanuit die gedachte doe ik mijn werk, de cliënt ondersteunen in zijn/haar pad te hervinden. En ik mag van alles vinden, maar dat is mijn proces, daar hoef ik mijn cliënt niet mee ‘lastig’ te vallen.