Ik weet het, het is een niet bestaand woord in deze betekenis en echt mooi vind ik het ook niet. Maar helaas heb ik nog niets beters kunnen bedenken. Dus mocht je een betere weten dan hoor ik het graag!

Maar wat bedoel ik er nu mee?

Wat ik zie bij cliënten als ik ze en ‘spiegel’ voor hou aangaande hun patronen is:

Er verhaaltjes komen – beargumenteren waarom ze het moeten doen.
Ze verkleinwoordjes gaan gebruiken – het patroon kleiner proberen te maken.
Uitvluchten zoeken – zijsporen in het verhaal nemen om weg te gaan van het onderwerp.

Dit werkt allemaal als een mistgordijn voor mij maar bovenal voor de cliënt. Met als onbewust doel om het inzicht weg te maken. Alsof zij hun patroon in stand willen houden en het onderliggende gevoel niet onder ogen willen zien. In mijn beleving zijn ze aan het ‘vermisten’.